هرچه خواستی

در مورد دمدمي مزاجي بودن و راه پايان دادن به اين حالت، به نكات زير توجه كنيد و در طول شبانه روز متوجه اين نكات باشيد تا إن شاء الله اين حالت از شما دور شود:

1- اگر دمدمي مزاجي به خاطر از دست دادن انگيزه آن كار است پس بايد در مورد انگيزه‌ي كارهاي خود دقت كنيد. از كارهايي كه دليل محكمي (چه از لحاظ عقلي و چه شرعي) براي آنها وجود ندارد بپرهيزيد.

2- ممكن است از دست دادن انگيزه به اين جهت باشد: كاري كه شروع كرده‌ايد فوق توان شما است پس حتما قبل از شروع هر كاري نسبت به توانايي اجراي آن مطمئن شويد و كاري كه در توان نداريد را شروع نكنيد.

3- اگر به خاطر بي برنامه‌گي دچار تغيير رويه مي شويد، حتما بايد برنامه‌ي زندگي خود را اصلاح كنيد. اصولا بي برنامه‌گي تاثيرات منفي فراواني در روحيه‌ي انسان دارد و سبب شكست‌ در زندگي مي‌شود. لذا حتما در شروع هر كاري، بايد برنامه‌ي تحقق بخشيدن به ايده و انگيزه خود را مد نظر داشته باشيد.

4- حتما قبل از هر كاري فكر كنيد. كار بدون فكر پشيماني را به دنبال دارد و سبب سرخورده‌گي انسان است. اين همه توصيه‌ي به تفكر در قرآن كريم و روايات معصومين عليهم السلام براي آن است كه انسان بدون بصيرت و آگاهي كافي به سمت عملي نرود كه بعدا براي او پشيماني به دنبال دارد و يا احيانا باعث دمدمي مزاجي او شود. تفكر فوايد بسيار ديگري نيز دارد.

5- انسان آگاه و بصير حتي نبايد به تفكر هم بسنده كند زيرا تفكر معلومات مي‌خواهد و بدون علم، تفكر معنا ندارد. اينجا جاي رجوع به افراد متخصص و مشورت با آنها است.

در هر موضوعي بايد با افرادي كه در آن مطلب كاردان هستند مشورت نمود. به تناسب موضوع بايد به افراد مختلف با سطوح توانايي‌هاي مختلف مراجعه كرد. مشورت باعث مي‌شود كه انسان از درستي كارش مطلع شود و در ميانه كار پشيمان نشود.

در روايات ما، علاوه بر تخصص، امانت‌داري و دين‌داري نيز از جمله صفات مشاور شمرده شده است. بايد توجه به اين صفات در انتخاب ما مد نظر و ملاك باشد.

6- در ميانه كار (اگر مراحل تفكر و مشورت را گذرانديد) به سخنان افراد كم اطلاع و احيانا وسوسه گر و حسود توجه نكنيد. سخنان همچون افرادي نبايد شما را در ميانه كار سست كند و يا از ادامه كار باز دارد.

7- وقتي كار مورد نظر را از ديد علمي بي نقص و اشكال مي بينيد و به تعبير بهتر ضرورت و مراحل انجام آن را با پيش بيني قبلي پشت سر گذارده و مشغول آن شده ايد ديگر آن را به كسي بازگو نكنيد كه من در حال انجام اين تحقيق مثلا هستم چه با اظهار آن پاداش و تشويق ديگران را دريافت مي كنيد در حالي كه هنوز كار را انجام نداده ايد و بعد مسلم است كه از دريافت تشويق ها ديگر انگيزه تعقيب عمل را نداريد لذا در روايتي امام كاظم عليه السلام مي فرمايند: اظهار الشي قبل اكماله مفسده فيه ; بيان كاري قبل از به پايان رساندن آن موجب مفسده در آن مي شود, (تحف العقول , حراني , كلمات قصار امام كاظم عليه السلام).

8- بعد از شروع كار تمام همت خود را صرف اتمام آن كنيد و به زمزمه هاي دروني منفي مانند اينكه اين كار چه اثري دارد؟ چه فايده اي بر شما و ديگران دارد؟ كار خسته كننده اي است , كسي قدرشناس زحمت من نيست و خيلي طول مي كشد و... هرگز اعتنا نكنيد و همانگونه كه قبلا بيان شد به منفي بافي هاي افراد ديگر و سخنان عوامل بيروني كه موجب دلسردي شما از ادامه كار مي شوند گوش ندهيد حتي يك لحظه - بعد از يقين به صحت كار و تأييد علمي طرح خودتان - به اينگونه حرفها گوش نكرده و اجازه ندهيد آنها به شما چنين سخناني را بگويند.

9- براي انجام كار خود مراحل اجراي و نتيجه معين كنيد. مثلا يك كار را به چند مرحله تقسيم و آن را مرحله به مرحله دنبال كنيد تا از بزرگي و ابهت كار در جلوي چشم شما كه موجب ناتوان شمردن خود و بزرگ پنداشتن عمل مي گردد و جلوگيري كنيد و از جانب ديگر با اين عمل هدف خود را تدريجي ساخته و با تدريجي نمودن عمل به انجام رغبت پيدا مي كنيد.

10- در روزها و اوقاتي كه رغبت به كار نداريد خود را مجبور به انجام آن عمل نكنيد بلكه با بر شمردن فوايد اين كار و اثرات و تأثيرات مثبت آن در خود ايجاد رغبت و انگيزه نماييد و آنگاه به سراغ آن رفته و براي انجام آن اقدام كنيد.

11- هرگاه در طي انجام عمل با مشكلي مواجه شديد بعد از مدتي تفكر و كنكاش آن بخش مبهم و حل نشده را يادداشت و به ادامه كار بپردازيد و در فرصت ديگر به حل مسئله باقي مانده و حل نشده بپردازيد و كار را با برخورد به يك مشكل از ريشه رها نكنيد و تمام عمل را معطل باقي نگذاريد در مرتبه دوم اگر مشكل باقي مانده حل نشد با مراجعه به افراد صاحب انديشه و توانمند كليد حل مشكل را از آنها بخواهيد و بعد از حل آن مورد و مشكل به كار ادامه دهيد. بنابراين به محض برخورد و مواجه با مشكل و معضلي كل كار را رها نكنيد بلكه به دقت و حوصله بيشتر و در مراحل و زمان هاي بعد خود به حل آن روي آوريد و يا از ديگران كمك بگيريد و در هيچ حالي عمل اصلي را رها نكنيد در اين مدت نيز از تلقين مفاهيمي كه موجب دلسردي و كاهش سطح انگيزش شما مي شود خود داريد كنيد.

12- آگاه باشيد كه لذت طلبي و راحت طلبي افراطي، عادت هاي منفي، دلبستگي هاي افراطي، وابستگي هاي بي مورد، همه از جمله عوامل ضعف اراده هستند، بنابراين لازم است از اين موارد بپرهيزيد و به خود سازي بپردازيد.

13-  يک برنامه تنبيهي براي خود بگذاريد. به اين صورت که با خود شرط کنيد اگر کاري را شروع کرده ام نيمه تمام رها کردم بايد مثلا فلان مبلغ بپردازم و آن را در صندوق صدقات بيندازم يا چند روز بايد روزه بگيرم. اين جريمه ها تا حدودي مي تواند نقش بازدارنده داشته باشد. البته نبايد جريمه به حدي سخت باشد كه باعث نااميدي شما شود و يا شما را دلسرد كند.